วิธีการคำนวณการใช้ด้ายเย็บผ้า

วิธีการคำนวณปริมาณด้ายเย็บผ้าด้วยการเพิ่มขึ้นของราคาวัตถุดิบสิ่งทอ ราคาของด้ายเย็บผ้าโดยเฉพาะด้ายเย็บผ้าระดับไฮเอนด์ก็เพิ่มขึ้นเช่นกันอย่างไรก็ตาม วิธีการคำนวณปริมาณด้ายเย็บที่ใช้โดยบริษัทเสื้อผ้าในปัจจุบันนั้น ส่วนใหญ่จะประเมินตามประสบการณ์ในการผลิตบริษัทส่วนใหญ่มักมีด้ายเย็บผ้าล้นเกิน เปิดอุปทาน และไม่ตระหนักถึงคุณค่าของการจัดการด้ายเย็บผ้า

1. วิธีการคำนวณการใช้ด้ายเย็บผ้า
การคำนวณปริมาณด้ายเย็บได้มาจากวิธีการประมาณค่าที่ใช้กันทั่วไปโดยองค์กร กล่าวคือ ความยาวของเส้นตะเข็บวัดผ่านซอฟต์แวร์ CAD และความยาวทั้งหมดคูณด้วยค่าสัมประสิทธิ์ (โดยทั่วไป 2.5 ถึง 3 เท่า ความยาวรวมของตะเข็บ)
ปริมาณการใช้เย็บเสื้อผ้า = ผลรวมของการใช้เย็บของทุกส่วนของเสื้อผ้า × (1 + อัตราการขัดสี)

วิธีการประมาณค่าไม่สามารถหาปริมาณด้ายเย็บได้อย่างแม่นยำมีสองวิธีทางวิทยาศาสตร์ในการคำนวณจำนวนด้ายเย็บผ้า:

1. วิธีสูตร
หลักการของวิธีสูตรคือการใช้วิธีความยาวเส้นโค้งทางเรขาคณิตทางคณิตศาสตร์สำหรับโครงสร้างตะเข็บ กล่าวคือ การสังเกตรูปทรงเรขาคณิตของขดลวดที่เชื่อมต่อกันในวัสดุเย็บผ้า และใช้สูตรทางเรขาคณิตในการคำนวณปริมาณการใช้ เส้นวน

คำนวณความยาวของห่วงตะเข็บ (รวมความยาวของห่วงตะเข็บ + จำนวนด้ายที่ใช้ตรงจุดตัดของตะเข็บ) จากนั้นแปลงเป็นจำนวนฝีเข็มต่อเมตรของการเย็บ จากนั้นคูณด้วยความยาวตะเข็บโดยรวม ของเสื้อผ้า

วิธีการตามสูตรจะรวมปัจจัยต่างๆ เช่น ความหนาแน่นของฝีเข็ม ความหนาของวัสดุเย็บผ้า จำนวนเส้นด้าย ความกว้างของรอยผ่าโอเวอร์ล็อค และความยาวของตะเข็บดังนั้นวิธีสูตรจึงเป็นวิธีที่แม่นยำกว่า แต่ค่อนข้างซับซ้อนในการใช้ข้อมูลจำเพาะ รูปแบบ เทคนิคการเย็บผ้า ความหนาของวัสดุเย็บผ้า (ผ้าสีเทา) จำนวนเส้นด้าย ความหนาแน่นของตะเข็บ ฯลฯ แตกต่างกันมาก ซึ่งทำให้การคำนวณไม่สะดวกมากเกินไป ดังนั้นบริษัทโดยทั่วไปจะไม่ใช้

2. อัตราส่วนความยาวของเส้นต่อตะเข็บ
อัตราส่วนความยาวตะเข็บต่อความยาวของตะเข็บที่ใช้อัตราส่วนนี้สามารถกำหนดได้ตามการผลิตจริงหรือคำนวณตามวิธีสูตรมีวิธีการทดสอบสองวิธี: วิธีความยาวฝีเข็มและวิธีความยาวฝีเข็ม
วิธีการตรึงความยาวตะเข็บ: ก่อนเย็บ ให้วัดความยาวของรอยเย็บบนเส้นเจดีย์และทำเครื่องหมายสีหลังจากเย็บเสร็จแล้ว ให้วัดจำนวนฝีเข็มที่เกิดจากความยาวนี้เพื่อคำนวณความยาวของตะเข็บต่อเมตรการบริโภคบรรทัดของการติดตาม
วิธีความยาวของตะเข็บเย็บ: ขั้นแรกให้ใช้วัสดุเย็บที่มีความหนาต่างกันในการเย็บ จากนั้นจึงตัดส่วนที่มีรูปร่างของฝีเข็มที่ดีกว่าออก ค่อยๆ แยกส่วนตะเข็บออก วัดความยาวหรือชั่งน้ำหนักด้วยน้ำหนัก แล้วจึงคำนวณจำนวนด้ายที่ใช้ต่อเมตรของตะเข็บ (ความยาวหรือน้ำหนัก).

2. ความสำคัญของการคำนวณปริมาณที่แม่นยำ:
(1) จำนวนด้ายเย็บผ้าที่ใช้เป็นปัจจัยสำคัญให้บริษัทคำนวณต้นทุนการผลิตเสื้อผ้า
(2) การคำนวณปริมาณด้ายเย็บผ้าที่ใช้สามารถลดของเสียและงานปักที่ค้างอยู่ได้การลดจำนวนด้ายเย็บผ้าสามารถประหยัดพื้นที่สินค้าคงคลังของบริษัท และลดความดันสินค้าคงคลัง ซึ่งจะช่วยลดต้นทุนการผลิตและเพิ่มอัตรากำไรสูงสุด
(3) การประเมินการใช้ด้ายเย็บผ้าสามารถปรับปรุงความตระหนักของพนักงานเกี่ยวกับข้อกำหนดและคุณภาพการตัดเย็บ
(4) โดยการคำนวณจำนวนด้ายเย็บผ้า คนงานสามารถเตือนให้เปลี่ยนด้ายในเวลาเมื่อไม่อนุญาตให้เย็บตะเข็บแบบเปิด เช่น ยีนส์ ควรคำนวณปริมาณเส้นด้ายที่ใช้อย่างระมัดระวังเพื่อลดส่วนเกินของตะเข็บที่เกิดจากการเย็บไม่เพียงพอ ซึ่งจะช่วยเพิ่มผลผลิต
เนื่องจาก "อัตราส่วนความยาวตะเข็บต่อเส้น" ค่อนข้างง่ายในการคำนวณจำนวนด้ายเย็บผ้า และผลการคำนวณก็แม่นยำ จึงนิยมใช้กันอย่างแพร่หลายในผู้ผลิตเสื้อผ้า

3. ปัจจัยที่มีผลต่อปริมาณด้ายเย็บผ้า
ปริมาณการใช้ด้ายเย็บผ้าไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับความยาวของตะเข็บเท่านั้น แต่ยังสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับปัจจัยต่างๆ เช่น ความหนาและการบิดตัวของด้ายเย็บเอง โครงสร้างและความหนาของผ้า และความหนาแน่นของตะเข็บระหว่างกระบวนการเย็บ .

อย่างไรก็ตาม ความแปรปรวนและความยืดหยุ่นที่แท้จริงทำให้ผลการคำนวณของด้ายเย็บผ้ามีความคลาดเคลื่อนมากปัจจัยที่มีอิทธิพลหลักอื่น ๆ ได้แก่ :
1. ความยืดหยุ่นของผ้าและด้าย: ทั้งวัสดุสำหรับเย็บผ้าและรอยประสานนั้นมีความยืดหยุ่นในระดับหนึ่งยิ่งการเสียรูปยางยืดมากเท่าใด อิทธิพลต่อการคำนวณปริมาณการเย็บก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้นเพื่อให้ผลการคำนวณแม่นยำยิ่งขึ้น จำเป็นต้องเพิ่มค่าสัมประสิทธิ์การแก้ไขสำหรับการปรับผ้าสีเทาแบบหนาและบางด้วยโครงสร้างองค์กรพิเศษและรอยต่อของวัสดุพิเศษ
2. ผลผลิต: ในกรณีของปริมาณการผลิตมาก ความสามารถของคนงานค่อย ๆ เพิ่มขึ้น สัดส่วนของการสูญเสียจะค่อนข้างลดลง
3. การตกแต่ง: การซักและรีดผ้าหรือเสื้อผ้าจะทำให้เกิดปัญหาการหดตัวของเสื้อผ้า ซึ่งจำเป็นต้องเพิ่มหรือลดตามความเหมาะสม
4. พนักงาน: ในกระบวนการใช้เย็บแผลเนื่องจากพฤติกรรมการทำงานที่แตกต่างกันของพนักงานทำให้เกิดข้อผิดพลาดและการบริโภคของมนุษย์ปริมาณการใช้จะถูกกำหนดตามสถานะทางเทคนิคและประสบการณ์จริงของโรงงาน และของเสียเหล่านี้สามารถลดลงได้โดยใช้แนวทางการทำงานที่ถูกต้อง
การแข่งขันในอุตสาหกรรมเสื้อผ้าเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆสถานประกอบการควรมีวิธีการคำนวณด้ายเย็บที่เหมาะสมเพื่อช่วยในการจัดการด้ายเย็บผ้าและเป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับการประหยัดต้นทุนการผลิต